Resirkulerte forsetter

Nytt år, nye lodd. I det ein går over frå det eine året til det andre, fortel ein seg sjølv og andre alt det ein skal gjere for at ikkje berre året, men også mennesket, skal bli nytt. Eg er intet unnatak. Nyttårsforsettene har ein eigen tendens til å bli rabla ned på årets siste dag. Det er liksom ein del av gamet.

Men så kom eg på at eg trudde eg hadde skrive årets liste ein gong før. Ein liten sjekk, og så, joda: trur du ikkje eg laga nyttårsforsetter i 2009 og publiserte dei fordi eg tenkte at "då må eg jo halde dei også når eg har kringkasta dei til (potensielt) heile verda, og ikkje berre skrivebordsskuffa!". Men blogghukommelsen er kort - og kanskje var det også derfor eg blogga så mykje i januar 2009 - for at folk ikkje skulle kunne få sjå dei med mindre dei leita?

Så nyttårsforsettet for i 2011: resirkulere dei frå 2009.

Sidan eg har lært, blant anna av Bente, at resirkulering er bra, gir eg meg sjølv ein klapp på skuldra for å vere mijøvennleg når eg gjer det. (Eg skriv dei jo ikkje ut på papir heller når eg allereie har dei i bloggform..)

Eg vurderer sjølvsagt å ha som mål for 2012 at eg berre kan resirkulere dei frå 2011 (som i tur er dei frå 2009). Men sidan dette med resirkulerte nyttårsforsett fort kan bli den soveputa ein trass alt eigentleg ikkje skal ha bruk for alt i byrjinga av januar, har eg allereie gjort nokre spede avtalar som kan hindre at resirkuleringa kan bli realitetshandsama.

Allereie FØR nyttår har eg skaff meg minst ein, moglegvis tre, dansepartnar(ar) - og moglegvis til to heilt ulike danseformar. Og så har eg skaffa meg ein symjepartnar, som vonleg har lyst til å bli frukostdeit, slik at vi begge har ein god grunn til å vere på lesesalen klokka 9 sjølv på ein grå måndag morgon. Og eg har opptil fleire kinodeitar klare, og då slapper eg jo godt av.

Nei, nå føler eg eg kan slappe godt av, for 2011 har gode føresetnader for å bli eit godt år. Det gjeld visst berre å ikkje slappe FOR godt av!

GODT NYTT ÅR (om nokre timar)!

Når det baller på seg

Ein av mine beste kompiser sendte meg ein fantastisk mail for litt sidan. Eg har lese den før, men her eg sit nå, og evaluerer eit år som på mange vis har vist at eg er ein reser på å prioritere, men ikkje alltid på å prioritere riktig, føler eg den traff enda betre enn før. Så derfor deles den herved med alle andre som måtte kjenne prioriteringa røyne på i førjulstida:

En dansk professor stod foran sine filosofistudenter med noen ting foran seg. Da timen begynte, tok han uten å si et ord, et meget stort og tomt syltetøyglass fram og begynte å fylle det med golfballer. Da han hadde gjort det, spurte han klassen om glasset var fullt, og de var enige om at det var det.

Så tok professoren en kasse med småstein fram, og begynte å helle dem ned i glasset. Han ristet glasset lett, så småsteinene fordelte seg imellom golfballene. Deretter spurte han igjen studentene om glasset var fullt, og det mente klassen at det var.

Deretter tok professoren en kasse med sand fram og begynte å helle den opp i glasset. Sanden fylte naturligvis de resterende hulrommet i glasset. Igjen spurte han om det var fullt. Klassen svarte enstemmig ja.. Til slutt tok professoren to kopper kaffe og helte dem begge ned i glasset. Hulrommet som var mellom sandkornene, ble nå effektivt fylt.

Studentene lo. "Nåvel", sa professoren, da latteren var stilnet av. "Hvis dere nå forestiller dere, at dette glasset representerer deres liv. Golfballene er de viktige ting i livet – deres familie, kjærester, barn, helse, venner og yndlingspasjoner – de ting som, selv om alle andre ting gikk tapt, og bare disse tingene var tilbake, likevel ville gjøre deres liv fullkomment..

Småsteinene er de andre tingene, som betyr noe – sånn som jobb, hus, bil osv.. Sanden er alle de andre småting". Professoren fortsatte: "Hvis dere putter sanden ned i glasset først, er det ikke plass til verken småsteinene eller golfballene. Det samme gjelder i livet. Hvis dere bruker all deres energi og tid på de små ubetydelige tingene, får dere aldri plass til det som er viktig for dere. Vær oppmerksom på de ting, som er avgjørende for deres lykke. Lek med barna. Pass på helsen! Inviter deres partner på middag. Ta enda en runde på golfbanen.

Det vil alltid være tid til at gjøre huset rent og ordne avløpene. Ta dere av golfballene først – de ting som virkelig betyr noe. Få styr på det dere vil prioritere – resten er bare sand. "En av studentene rakte hånden i været og spurte hva kaffen representerte.

Professoren smilte: "Jeg er glad for at du spør. Det er bare for å vise, at uansett hvor fylt ditt liv synes å være, så er det alltid plass til et par kopper kaffe sammen med en venn".

Når tingene i ditt liv virker nesten uoverkommelige; når 24 timer pr. dag ikke er nok, så husk syltetøyglasset og kaffen...