Eg er i innspurten på teoridelen på masteroppgåva mi, og hadde brått ei trong til å finne fram alternative kjelder enn dei eg allereie hadde skaffa til veie. Etter nokre turar innom UB var litteraturlista mi utvida med atter ein heil haug med bøker.
Bibliotekbøker gjev studenten i meg ei utfordring. For samstundes som eg har irritert meg grønn over den bosnisk/kroatisk/serbiske personen som har lånt Kosovo-boka før meg og funne det for godt å skrive notater i bokas marg på bosnisk/kroatisk/serbisk, har eg også irritert meg over at eg ikkje kan gjere det same.
X antall år på universitetet har nemleg sett sine spor i måten eg les faglitteratur på. Eg har store problem med å lese utan (a) ein grønn markeringstusj, (b) ein tynn penn eg kan notere stikkord i margen med og (c) plastmerker eg kan sette i kanten og skrive stikkord på. Samstundes skriv eg gjerne eit ekstra ark om kor i dei ulike bøkene dei ulike emna er omtala. Det vil seie, det gjer eg når eg hugser at det er ein god idè å skrive slikt ned. Boka mi ser fort slik ut:
Eit lite attehald om at dette er ein ekstremutgåve – det er sjeldan sida blir såååå grøn, altså...
Som eg tidlegare har nemnd, var eg utan datamaskin i store delar av påskeferien. Derfor brukte eg tida eg skulle brukt på å skrive på å i staden lese "alt i ein smeis". Sidan desse bøkene ikkje kunne noterast i, enda det med at eg las bok på bok på bok, gløymte å notere ned kva som stod kor og på kva side (artig når eg så måtte leite opp igjen), og brukt ca like mykje tid på å leite opp att kjeldene på det eg har skrive som eg brukte på å lese dei opphavleg.
Eg klaga min «naud» til opphavet. Mamma svarte med å le og kunne opplyse meg om at det var langt frå fyrste gongen ho hadde høyrt meg klage over mine manglande høve til å studere slik det passer meg. Mine nåverande studieteknikker er visstnok bare ekstremversjonen av korleis eg har holdt på sidan eg lærte meg å lese. Eg er visst bare sånn.
Og så fort skattepengene kjem, skal amazons bokhandlarar få fylle opp postkassa mi på ny. For det kan jo vere at eg treng å dobbeltsjekke noko? Då er det nok sikrast å ha eit eksemplar med kommentar i margen...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar