Eg har brått innsett at eg har havna i 25-årskrisa. Ikkje den normale 25-års krisa som gjerne skildres i psykologiske tidsskrifter, men ei høgst ureglementær ei. Eg har brått frykteleg lyst til å gjere ting eg ikkje kan, eller ikkje liker.
I dag har eg hatt fryktelig lyst til å spele gitar og piano (gitaren ligg heime hos mamma og pappa, framleis ustemt og med to strenger for lite - slik han har gjort dei siste ti åra), til å snakke flytande fransk og bosnisk (!), kunne bruke photoshop og andre artige dataprogram eg aldri har hatt gidd til å prøve meg fram med og slike ting.
Og då eg sat og såg gjennom bileta ein slektning har lasta opp på Facebook, fekk eg noko så inni granskauen lyst til å gå på ski. Skiskoa står 2 meter frå meg, men ski, jo, dei står i garasjen, nett slik dei har gjort sidan eg flytta heimefrå. Fordi eg tross alt aldri har likt å gå på ski.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar