Ikke Yggdrasil (!!), ikke Svanhild, men...?

Eg trefte ein gamal lærar av meg på gata i dag. Eg kjende eg berre måtte seie hei då eg trefte ho - av alle ting utanfor Bondeheimen. Vi stod oppå eit sitat av Olav H. Hauge - kor passande er ikkje DET når ein møter sin gamle norskleiar?

Ho opna med eit "eg prøver å komme på namnet ditt" som var så godt at eg rett og slett berre _må_ sitere det: "Ikke Yggdrasil, ikke Svanhild, men...?". Det er seriøst den beste. Nokon sinne. (Tru meg, eg har høyrt ein del av dei....)

Same lærar starta forøvrig første skoledag vi hadde ho med å studere klasselista, og så prøve å plassere namna på dei ulike i klassen. Av 10 namn, var det berre 2 ho bomma på. (Eit av dei var at ho kalla Cecilie for Hanne Cecilie - eller motsett. Slå den). "Når jeg tenker på Aslak, ser jeg for meg den fæle Aslak Smed hos Ibsen. Og ingen av dere ser slik ut. Men jeg tror DU er Aslak". Sa ho, til Aslak.

Og då eg etter timen spurte om kva ho trudde eg heitte (ettersom eg var ein av dei som ho ikkje prøvde å plassere i timen), såg ho på meg i 2 sekund. Så leita ho ned på klasselista, og stoppa på S. "Signhild! DET så jeg da med en gang!".

Og dagens sitat kjem frå same dama, som då ho skulle skildre livet etter reformene i skulen. Sitatet gjeld midtterminsevalueringene, der lærarane skal diskutere med eleven ikkje berre om grunnlaget for ein karakter, men også vedkommandes måloppnåingsforståing. "Så sitter vi der. Jeg mener hun skal få 4, hun mener hun skal få 5. Og så forhandler vi og forhandler vi. Og til slutt blir det opp til juristene".

----

What did you learn in School today. Eddie Scholler.