Akkurat nå sit eg på hotellrommet og har ein "beinstrekk" mellom middag og avslutningsfest - som strengt tatt eigentleg ikkje er vår avslutningsfest, men 10-årsjubileet til organisasjonen UG Zašto ne, som er organisasjonen som står bak dei tre tiltaka eg har tenkt å vie denne bloggposten til: rett og slett tre tiltak som gjer det enklare for folk å orientere seg i valkampen.
Tenk deg eit land der partiet som fekk 1/4 av røystene ikkje går til val på eit partiprogram, men der det du har å forholde deg til er ansiktet på sentrale folk i partiet. Eit land der det er 71 parti eller "valeinheiter" (inkludert uavhengige kandidatar) å velge blant. Eit land der regjeringa ikkje har for vane å dannes på bakgrunn av politiske likskaper, men ei blanding av etnisk samansetting, gamal vane og andre grunner ingen heilt kjenner - og der denne regjeringa ikkje lagar ei regjeringsplattform. Vel, landet kan t.d vere Bosnia-Hercegovina.
UG Zasto ne valde å køyre ein større kampanje før valet, der hovudformålet var å sikre at folk fekk INFORMASJON om dei ulike partia før dei gjekk til urnene. Gjennom nettbasert informasjon, folkemøter, konserter og mykje meir var dei aktive i forkant av valet, med eit einaste formål: å få folk til å røyste. Og, til folks store overrasking, var dette noko dei gjorde UTAN å samstundes oppmode til å røyste på eit bestemt parti.
I Noreg gjorde organisasjonen Stecak ein formidabel innsats for å få BiH-statsborgarar til å bruke sin røysterett, i nært samarbeid med Zasto ne sin "sentrale kampanje"
Razglasaj, som kan oversettast med noko i nærleiken av "Rock the vote", er ein slags bosnisk versjon av det amerikanske konseptet. Den gir ein grunnleggande presentasjon av dei ulike partia, kva dei står for, kven som er kandidater og så vidare. Med meir enn 8.000 kandidatar, er det med andre ord litt av ein database. Det som er særleg interessant her, er at dette er den første tenesten nokon sinne i BiH der ein kan søke opp både kven som er kandidat i sin kommune, kva lister dei ulike står på og i det heile tatt.
Det andre tiltaket dei iverksette i kampanjen var Glasometar, som rett og slett er ein slags valgomat. Her skulle ein svare på 48 spørsmål om politiske meiningar, og såleis finne ut kva parti ein var mest samd med. Med totalt 71 parti eller politiske einingar som stilte til val, seier det seg sjølv at ikkje alle kom ut som alternativ, men godt over 20 parti var med blant dei ein kunne bli målt i forhold til, og ein fekk og forklaring på kvifor ein "matcha" bra eller dårleg med samtlege av dei vallistene som var med i testen. Testen var utarbeida som påstandar ein kunne svare at ein var "Særs samd", "noko samd", "noko usamd" og "særs usamd" i, og det var dei ulike partia sjølv som hadde plassert seg på skalaen.
Ei utfordring med valgomaten, er at det var fleire tilfelle av at partia nok må kunne seies å ha plassert seg "taktisk" på skalaen. I somme av sakene veit ein at dei meiner og røyster for det stikk motsette av det dei gav uttrykk for i valgomatplasseringa. Når dei så valde å lyge i valgomatsvaret, skuldes det primært at deira meining er i motsetnad til folkeopinionen. Det kunne ein ikkje bøte for i valgomaten - men ein hadde eit tredje instrument som kunne nettopp det...
Det tredje tiltaket er kalla Istinomjer, eller eit "sanningsmeter" på norsk. Her var alle regjeringspartia sine tiltak vurdert ut frå korvidt dei hadde gjort noko for å få det gjennomført, og korvidt dei hadde lykkes. I tillegg heldt ein kontroll med korvidt politikarane valde å vere konsekvente i sine uttalar. Sanningsmeteret blei lansert seint i valkampen, og blei ganske problematisk for fleire av dei politikarane som har trives med eit system der ingen sjekker om dei følger opp eller om dei t.d. vender kappa etter vinden. Det er vel ikkje til å komme utenom at Sanningsmeteret var hata av politikarane og elska av journalistar - særleg fordi analysen som låg forut for dette var gjort så objektiv som råd. Genialt!
Men nå må eg springe, for eg skal virkelig FEIRE ein organisasjon som, så langt eg kan forstå, har gjort særdeles mykje for å, som det heiter på Eurolangvisk: "promote Citizenship". Eg er svært for!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar