Lokalavisens nettutgave er alltid kjekk på morgonkvisten. Og i dag er den ekstra kjekk - for i dag presenterte Farsunds Avis Farsund Venstre si liste til kommunestyrevalet. Dei stiller med 12 av 16 kvinner på listene, og sjølv om eg strengt tatt meiner at 40% av kvart kjønn alltid er ønskeleg, klarer eg ikkje å fri meg frå at eg faktisk tykkjer det er litt kult at det går den vegen av og til.
Men det som gjorde susen i dag, var å lese lista og oppdage at mi kjære tante har funne vegen inn på lista. Overraska er eg ikkje, igrunnen, men eg registrerer at tida der "ingen skal få vite mitt politiske standpunkt" åpenbart er over for hennar del. Og brått kjende eg at NÅ er valkampen igang. I første omgang kampen om røystene i den Stave'ske storfamilie. (Dersom onkel og fetter på den andre sida atter ei gong dukker opp på kommunestyrelistene for kvar sine parti med noko blåare farge, kan det bli særs interessante familiediskusjonar framover. Eg gler meg!)
Og sidan eg først var igang med lokalvalet, tykkjer eg det er rasande festlig at der Venstre sier dei voner på 1 mandat, har Pensjonistpartiets rykande ferske lokallag - starta i går - annonsert at dei satser på inkje mindre enn 3 seter i kommunestyret frå hausten av. Til samanlikning tilsvarer det det talet på representantar som SP og SV har til saman i kommunen i dag. Ingen skal anklage dei for ikkje å vere visjonære, i alle fall. (Nå skal det seiast at dei nok ikkje hadde turt å gå ut med eit så ambisiøst mål om dei ikkje hadde hatt Petter Kjølleberg som ein sentral person, for er det nokon som lokalt har tillit i seniorspørsmål, er det igrunnen han.
Enn så lenge venter eg sjølvsagt på at lista til Farsund Senterparti skal bli klar. Min høgst private ambisjon er at vi skal doble talet på representantar, og eg gler meg faktisk som eit lite barn til å finne ut av kven eg skal kjempe for å få inn! (Og for den som måtte tru at dette er eit slags skjult "eg skal høgt oppe, men det er foreløpig hemmelig"-budskap, tek de skammeleg feil. Eg aner ikkje om eg er ønska på lista i det heile. Men det er for min del ikkje så viktig om/kor eg havner på lista - det som er vesentleg, er at partiet får inn bra folk!)
Eg kjenner valkampgleda bobler i meg akkurat nå, og håper bare eg ikkje bruker opp alt på å glede meg nåm for trass alt er det først i om ein sju-åtte månaders tid at eg virkelig treng det.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar